พ่อแม่ก็แก่เฒ่า จำจากเจ้าไม่อยู่นานจะพบจะพ้องพาน เพียงเสี้ยววารของคืนวันใจจริงไม่อยากจาก เพราะยังอยากเห็นลูกหลานแต่ชีพมิทนทาน ต้องร้าวรานสลายไปขอเถิดถ้าสงสาร อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจคนแก่ซะแรวัย คิดเผลอไผลเป็นแน่นอนไม่รักก็ไม่ว่า เพียงเมตตาช่วยอาทรให้กินและให้นอน คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจเมื่อยามเจ้าโกรธขึ้ง ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัยร้องไห้ยามป่วยไข้ ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยนเฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่ แม้เหนื่อยกายก็ยอมทนหวังเพียงจะได้ผล เติบโตจนสง่างามขอโทษถ้าทำผิด ขอให้คิดทุกทุกยามใจแท้มีแต่ความ หวังติดตามช่วยอวยชัยต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง มีหรือหวังอยู่นานได้วันหนึ่งคงล้มไป ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง
Category Archives: Uncategorized
ลูกเอ่ย ก่อนจะเที่ยวไปขอบารมีหลวงพ่อองค์ใดเจ้าจะต้องมีทุนของตัวเอง คือบารมีของตนลงทุนไปก่อน เมื่อบารมีของเจ้าไม่พอจึงค่อยขอยืมบารมีคนอื่นมาช่วย มิฉะนั้นเจ้าจะเอาตัวไม่รอด เพราะหนี้สินในบุญบารมีที่เที่ยวไปขอยืมมาจนพ้นตัว เมื่อทำบุญทำกุศลได้บารมีมา ก็ต้องเอาไปผ่อนใช้หนี้เขาจนหมด ไม่มีอะไรเหลือติดตัว แล้วเจ้าจะมีอะไรไว้ในภพหน้า หมั่นสร้างบารมีไว้ แล้วฟ้าดินจะช่วยเอง จงจำไว้นะ เมื่อยังไม่ถึงเวลาเทพเจ้าองค์ใดจะคิดช่วยเจ้าไม่ได้ ครั้นถึงเวลา ทั่วฟ้าจบดินก็ต้านเจ้าไม่อยู่ จงอย่าไปเร่งเทวดาฟ้าดิน เมื่อบุญเราไม่เคยสร้างไว้เลย จะมีใครที่ไหนมาช่วยเจ้า นี่คือคำเทศนาของเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์(โต พรหมรังสี) ที่ได้โปรดชี้ธรรมไว้ในนิมิต หลังจากที่ท่านล่วงลับไปแล้วเมื่อ 100 กว่าปี อันเป็นปฐมเหตุทึ่ต้องสร้าง ความดี อย่างไม่มีที่สิ้นสุด