พุทธังมุด พญาครุฑจะเดินหน
Monthly Archives: January 2022
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (3จบ) พุทธะมะหามะณีระตะนะปะฏิมากะรัง ปูเชมิทุติยัมปิ พุทธะมะหามะณีระตะนะปะฏิมากะรัง ปูเชมิตะติยัมปิ พุทธะมะหามะณีระตะนะปะฏิมากะรัง ปูเชมิเอเตนะ สัจจะวัชเชนะ มะหาเตโช เจวะ มะหาปัญโญจะ มะหาโภโค จะ มะหายะโส จะ ภะวันตุ เมฯนิพพานัสสะ ปัจจะโย โหตุฯ (หรือ วาละลุกัง สังวาตังวา)
พ่อแม่ก็แก่เฒ่า จำจากเจ้าไม่อยู่นานจะพบจะพ้องพาน เพียงเสี้ยววารของคืนวันใจจริงไม่อยากจาก เพราะยังอยากเห็นลูกหลานแต่ชีพมิทนทาน ต้องร้าวรานสลายไปขอเถิดถ้าสงสาร อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจคนแก่ซะแรวัย คิดเผลอไผลเป็นแน่นอนไม่รักก็ไม่ว่า เพียงเมตตาช่วยอาทรให้กินและให้นอน คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจเมื่อยามเจ้าโกรธขึ้ง ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัยร้องไห้ยามป่วยไข้ ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยนเฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่ แม้เหนื่อยกายก็ยอมทนหวังเพียงจะได้ผล เติบโตจนสง่างามขอโทษถ้าทำผิด ขอให้คิดทุกทุกยามใจแท้มีแต่ความ หวังติดตามช่วยอวยชัยต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง มีหรือหวังอยู่นานได้วันหนึ่งคงล้มไป ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง
ลูกเอ่ย ก่อนจะเที่ยวไปขอบารมีหลวงพ่อองค์ใดเจ้าจะต้องมีทุนของตัวเอง คือบารมีของตนลงทุนไปก่อน เมื่อบารมีของเจ้าไม่พอจึงค่อยขอยืมบารมีคนอื่นมาช่วย มิฉะนั้นเจ้าจะเอาตัวไม่รอด เพราะหนี้สินในบุญบารมีที่เที่ยวไปขอยืมมาจนพ้นตัว เมื่อทำบุญทำกุศลได้บารมีมา ก็ต้องเอาไปผ่อนใช้หนี้เขาจนหมด ไม่มีอะไรเหลือติดตัว แล้วเจ้าจะมีอะไรไว้ในภพหน้า หมั่นสร้างบารมีไว้ แล้วฟ้าดินจะช่วยเอง จงจำไว้นะ เมื่อยังไม่ถึงเวลาเทพเจ้าองค์ใดจะคิดช่วยเจ้าไม่ได้ ครั้นถึงเวลา ทั่วฟ้าจบดินก็ต้านเจ้าไม่อยู่ จงอย่าไปเร่งเทวดาฟ้าดิน เมื่อบุญเราไม่เคยสร้างไว้เลย จะมีใครที่ไหนมาช่วยเจ้า นี่คือคำเทศนาของเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์(โต พรหมรังสี) ที่ได้โปรดชี้ธรรมไว้ในนิมิต หลังจากที่ท่านล่วงลับไปแล้วเมื่อ 100 กว่าปี อันเป็นปฐมเหตุทึ่ต้องสร้าง ความดี อย่างไม่มีที่สิ้นสุด
กล่าวนะโม 3 จบ แล้วสวดพระคาถาดังนี้ ภูตะยัง วะหะโย กิตติมาธิการภูฐานุตะริ โกเถโร เสสาติวัสสะสิโก อะโหสิกัสสะ ศิษสานุศิษย์เส หิคาระวะ กัสสะมานะเกหิ จะปูชิตัสสะ ทีฆะรัตนัง เตเยนะอายุวัณโณ สุขัง พะลัง ปฏิภานันติ ปัญจหิวรธัมเมหิ วุฒฒิตันติ
มงคล คือ เหตุแห่งความสุขความก้าวหน้าในการดำเนินชีวิต ซึ่งพระพุทธเจ้าได้ทรงแสดงไว้ให้พุทธศาสนิกชนได้พึงปฏิบัตินำมาจากบทมงคลสูตรที่พระพุทธเจ้าตรัสตอบปัญหาเทวดาที่ถามว่าคุณธรรมอันใดที่ทำให้ชีวิตประสบความเจริญหรือมี “มงคลชีวิต” ซึ่งมี 38 ประการได้แก่ 1.การไม่คบคนพาล 2.การคบบัญฑิต 3.การบูชาบุคคลที่ควรบูชา 4.การอยู่ในถิ่นอันสมควร 5.เคยทำบุญมาก่อน 6.การตั้งตนชอบ 7.ความเป็นพหูสูต 8.การรอบรู้ในศิลปะ 9.มีวินัยที่ดี 10.กล่าววาจาอันเป็นสุภาษิต 11.การบำรุงบิดา มารดา 12.การสงเคราะห์บุตร 13.การสงเคราะห์ภรรยา 14.ทำงานไม่ให้คั่งค้าง 15.การให้ทาน 16.การประพฤติธรรม 17.การสงเคระห์ญาติ 18.ทำงานที่ไม่ม่โทษ 19.ละเว้นจากบาป 20.สำรวมจากการดื่มน้ำเมา 21.ไม่ประมาทในธรรมทั้งหลาย 22.มีความเคารพ 23.มีความถ่อมตน 24.มีความสันโดษ 25.มีความกตัญญู 26.มีการฟังธรรมตามกาล 27.มีความอดทน 28.เป็นผู้ว่าง่าย 29.การได้เห็นสมณะ 30.การสนทนาธรรมตามกาล 31.การบำเพ็ญตบะ 32.การประพฤติพรหมจรรย์ 33.การเห็นอริยสัจ 34.การทำให้แจ้งซึ่งพระนิพพาน 35.มีจิตไม่หวั่นไหวในโลกธรรม 36.มีจิตไม่เศร้าโศก 37.มีจิตปราศจากกิเลศ 38.มีจิตเกษม 1.การไม่คบคนพาล อย่าคบมิตรที่พาล สันดานชั่ว จะพาตัว เน่าดิบ จนฉิบหาย แม้ความคิด ชั่วช้า […]
- 1
- 2